Ik ben van nature erg sensitief. Als kind voelde ik sferen en emoties van anderen heel sterk aan. Ik kon ook erg van streek zijn als iemand in mijn omgeving net iets harder reageerde. In mijn puberteit resulteerde dat in een langerekte emotionele rollercoaster. Met ups, maar vooral met veel downs leerde ik stukje per stukje omgaan met mijn angst, mijn verdriet en mijn pijn. Ik leerde omgaan met mijn gevoeligheid en ontdekte dat hierin een prachtige kwaliteit schuilging. Steeds meer ging ik dit kwetsbare stuk in mezelf omarmen en ontstond de droom om mijn gevoeligheid in te zetten om andere mensen te helpen. De keuze om psychologie te studeren was dan ook snel gemaakt. Nog steeds word ik elke dag geraakt door de verhalen van mensen die bij me langskomen. Samen gaan we op zoek naar de kracht die in hun kwetsbaarheid schuilgaat. Durven kijken naar wie je echt bent, naar wat jouw blokkades jou proberen te vertellen. Durven in vraag stellen waarom je doet wat je doet en steeds maar weer in cirkels draait. Samen op zoek gaan naar datgene wat jou gelukkig maakt en je dan voorzichtig afvragen: kan ik... mag ik... durf ik... zal ik...?
